ความผันผวนของสภาพอากาศที่รู้จักกันดีในช่วง 2,000 เว็บสล็อตออนไลน์ปีที่ผ่านมาเคยคิดว่าเป็นโลก แต่การวิจัยโดยใช้ข้อมูลพร็อกซีอุณหภูมิที่มีอยู่ใหม่จากทั่วโลกเปิดเผยว่าความผันผวนเหล่านี้เป็นระดับภูมิภาค ในแต่ละแผนที่ สีที่ต่างกันแสดงถึงศตวรรษที่อบอุ่นที่สุด (หรือหนาวที่สุด) สำหรับตำแหน่งที่กำหนดภายในช่วงเวลาที่แสดง ตัวอย่างเช่น ยุคมืดของยุคมืดคิดว่าจะกินเวลาตั้งแต่ประมาณ 400 ถึง 800 ปีก่อนคริสตกาล แต่อุณหภูมิที่เย็นกว่านั้นเกิดขึ้นเมื่อหลายร้อยปีก่อนในมหาสมุทรแปซิฟิก (สีขาวถึงสีม่วงซีด) และหลายร้อยปีต่อมาในเอเชียตะวันออกและที่อื่นๆ (มืดกว่า) สีม่วง). ในทำนองเดียวกัน ช่วงที่อบอุ่นในยุคกลาง (หรือ Medieval Climate Anomaly) กินเวลาประมาณ 800 ถึง 1200 โดยมีความอบอุ่นสูงสุดเกิดขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 11 ในยุโรปตะวันตกเฉียงเหนือ (สีส้ม) แต่ทวีปอเมริกาใต้ตอนกลางมีความอบอุ่นสูงสุดในอีกหลายร้อยปีต่อมา (สีน้ำตาล) ตลอดระยะเวลา 2,000 ปีที่รวมอยู่ในการวิจัยใหม่นี้ อุณหภูมิที่ร้อนที่สุดในช่วงปลายศตวรรษที่ 20 สำหรับ 98 เปอร์เซ็นต์ของโลก (แสดงในแผนที่ที่สาม)
อดีตที่หนาวเย็นและอบอุ่นเป็นภูมิภาคต่างจากภาวะโลกร้อนในปัจจุบัน
แผนที่ภูมิอากาศ
R. NEUKOM ET AL/NATURE 2019
แม้ว่าชุดข้อมูลเดียวกันจะถูกป้อนเข้าไปในการจำลองสภาพอากาศ แต่ทีมได้ใช้วิธีการที่แตกต่างกัน ซึ่งมีความซับซ้อนในการคำนวณแตกต่างกันอย่างมาก เพื่อประมวลผลข้อมูลและคำนวณอุณหภูมิที่ผ่านมา นักวิจัยพบว่าไม่ว่าจะใช้วิธีใดก็ตาม เรื่องราวก็เหมือนเดิม: ยุคภูมิอากาศในอดีตเหล่านั้นไม่ใช่เหตุการณ์ระดับโลกที่เกิดขึ้นพร้อมกัน
ตัวอย่างเช่น ยุคน้ำแข็งน้อย เป็นช่วงเวลาที่คิดว่าน่าจะกินเวลาประมาณปี ค.ศ. 1350 ถึง พ.ศ. 2393 แต่การแช่แข็งแบบลึกไม่ได้เกิดขึ้นทุกที่ในเวลาเดียวกัน การวิเคราะห์ใหม่แสดงให้เห็น ทีมวิจัยพบว่ายุโรปตะวันตกเฉียงเหนือและอเมริกาเหนือตะวันออกเฉียงใต้มีอุณหภูมิที่เย็นที่สุดในช่วงศตวรรษที่ 17 ในขณะที่บริเวณที่ล้อมรอบมหาสมุทรแปซิฟิกตอนกลางและตะวันออกนั้นหนาวที่สุดเมื่อสองร้อยปีก่อนในช่วงศตวรรษที่ 15
ช่วงที่อบอุ่นในยุคกลางหรือที่เรียกว่า Medieval Climate Anomaly แสดงให้เห็นอุณหภูมิที่อบอุ่นที่สุดในยุโรปตะวันตกเฉียงเหนือและอเมริกาเหนือตะวันออกในช่วงศตวรรษที่ 11 แต่ความอบอุ่นสูงสุดเกิดขึ้นหลายร้อยปีต่อมาในอเมริกาใต้ตอนกลาง และเมื่อหลายร้อยปีก่อนในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันออกและตอนกลาง
Nathan Steiger นักวิทยาศาสตร์ด้านภูมิอากาศแห่งมหาวิทยาลัยโคลัมเบีย
กล่าวว่า “ความเข้าใจดั้งเดิมคือ [ยุคภูมิอากาศเช่นยุคน้ำแข็งน้อย] เป็นปรากฏการณ์ระดับโลก “นั่นไม่ใช่กรณี”
การค้นพบนี้ตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงกับข้อสรุปของทีมเกี่ยวกับยุคของภาวะโลกร้อนในปัจจุบัน: มันเกิดขึ้นพร้อมกันทั่วโลก โดยอุณหภูมิที่ร้อนที่สุดในการศึกษาพบว่าเป็นช่วงปลายศตวรรษที่ 20 “มันสอดคล้องกันในแบบที่เราไม่ได้สัมผัสมาก่อนในช่วง 2,000 ปีที่ผ่านมา” สไตเกอร์กล่าว
เนื่องจากข้อมูลอุณหภูมิของการศึกษาไปถึงปี 2000 เท่านั้น จึงไม่รวมอุณหภูมิในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา แต่ NASA และ National Oceanic and Atmospheric Administration ได้รายงานเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ว่า 9 ใน 10 ปีที่ร้อนที่สุดเป็นประวัติการณ์เกิดขึ้นตั้งแต่ปี 2548 และห้าปีที่ผ่านมาเป็นปีที่ร้อนที่สุดเป็นประวัติการณ์ ( SN Online: 2/6/19 ) กิจกรรมของมนุษย์ได้รับการอ้างถึงซ้ำแล้วซ้ำเล่าโดยนักวิทยาศาสตร์ว่าเป็นสาเหตุของอุณหภูมิที่ทำลายสถิติอย่างต่อเนื่อง ( SN Online: 7/2/19 )
ในการแถลงข่าวเมื่อวันที่ 22 กรกฎาคม Steiger ตั้งข้อสังเกตว่าการ ศึกษาเกี่ยวกับ ธรรมชาติไม่ได้กล่าวถึงอย่างเจาะจงว่าภาวะโลกร้อนในปัจจุบันเกิดจากกิจกรรมของมนุษย์ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะการศึกษาก่อนหน้านี้จำนวนมากได้แสดงให้เห็นซ้ำแล้วซ้ำเล่าถึงความเชื่อมโยงนั้นอย่างชัดเจน “เราไม่จำเป็นต้องดูยุคบรรพกาลถึงจะรู้”
การศึกษาครั้งที่สองซึ่งตีพิมพ์ในวารสารNature Geoscienceได้กล่าวถึงปัญหาเรื่องภาวะโลกร้อนจากมนุษย์ให้ชัดเจนยิ่งขึ้น การศึกษานี้เขียนโดย Neukom และสมาชิกคนอื่น ๆ ของ PAGES 2k Consortium ใช้พร็อกซีอุณหภูมิเดียวกันกับการศึกษาธรรมชาติ แต่แทนที่จะเปรียบเทียบรูปแบบเชิงพื้นที่ของภาวะโลกร้อนและความเย็นทั่วโลก ทีมงานจะพิจารณาอุณหภูมิโลกโดยเฉลี่ยตลอดเวลา
ที่ นุคม กล่าวในการแถลงข่าว เปิดเผยว่าอัตราการร้อนขึ้นในปัจจุบันเร็วกว่าสิ่งใดที่สังเกตได้ในช่วง 2,000 ปี ที่ผ่านมา ที่สามารถนำมาประกอบกับความแปรปรวนตามธรรมชาติ “เป็นอีกมุมหนึ่งในการมองธรรมชาติที่ไม่ธรรมดาของภาวะโลกร้อน” เขากล่าว
การศึกษาครั้งที่สามในNature Geoscienceได้เพิ่มบริบทอีกชั้นหนึ่งให้กับแนวโน้ม โดยการดูว่าแรงธรรมชาติใดที่อาจอยู่เบื้องหลังความผันผวนของอุณหภูมิขนาดใหญ่ในภูมิภาค เช่น ยุคน้ำแข็งน้อย
ภูเขาไฟ
CLIMATE COOLER ชุดของการปะทุของภูเขาไฟอันทรงพลัง รวมถึงการปะทุของ Mount Tambora ในปี 1815 ซึ่งขับเคลื่อนการสิ้นสุดของช่วงเวลาที่หนาวเย็นที่เรียกว่า Little Ice Age ซึ่งกินเวลาประมาณ 1350 ถึง 1850 ความผันผวนของสภาพอากาศที่ครั้งหนึ่งเคยคิดว่าจะแผ่ขยายไปทั่วโลก เป็นที่รู้จักกันในขณะนี้ในระดับภูมิภาค
JIALIANGGAO / วิกิพีเดียคอมมอนส์ (CC BY-SA 3. 0)
นำโดยนักวิทยาศาสตร์ภูมิอากาศของมหาวิทยาลัยเบิร์น Stefan Brönnimann นักวิจัยพบว่าก่อนที่จะมีการปฏิวัติอุตสาหกรรมในช่วงกลางปี 1800 การปะทุของภูเขาไฟอันทรงพลังเป็นกลไกหลักที่อยู่เบื้องสล็อตออนไลน์
